ΦΓ388.2

Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία και Λογοτεχνία στον 20ο αιώνα

Η θεματική του σεμιναρίου εστιάζει σε σύγχρονες φιλοσοφικές προσεγγίσεις στη λογοτεχνία, και ταυτόχρονα διερευνά την πολύπλοκη σχέση μεταξύ φιλοσοφίας και λογοτεχνίας. Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με ζητήματα που βρίσκονται στο μεταίχμιο των δύο πεδίων γνώσης: η σχέση γλώσσας και λογοτεχνίας, ο ρόλος της γραφής, οι έννοιες της ιστορικότητας και της αναφοράς, η μοναδικότητα του λογοτεχνικού κειμένου, η λογοτεχνική δημιουργία ως διαδικασία εξατομίκευσης, η εμπειρία της ερμηνείας, και η ηθικο-αισθητική αποτίμηση λογοτεχνικών έργων. Τα ζητήματα αυτά προσεγγίζονται κριτικά με τη βοήθεια διανοητικών ρευμάτων του 20^ου αι. όπως η φαινομενολογία (Husserl, Ingarden, Iser), ο μαρξισμός (Lukacs, Benjamin, Marcuse), η ψυχανάλυση (Freud), η ερμηνευτική (Heidegger, Gadamer και Ricoeur) και η αποδόμηση (Derrida).

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. Jean-Paul Sartre, ‘Χούσσερλ’, στο Η φαντασία, μτφρ. Α. Χουρμούζιος, Εκδ. Αρσενίδης, 1981.
2. R. Ingarden, ‘Καλλιτεχνικές και αισθητικές αξίες’, στο Δευκαλίων 18 (1977).
3. Walter Benjamin, ‘Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του’, στο Δοκίμια για την τέχνη, μτφρ. Δ. Κούρτοβικ, Αθήνα, Κάλβος, 1978.
4. Herbert Marcuse, Η ανθεκτικότητα της τέχνης: κριτική της μαρξιστικής αισθητικής, μτφρ. Κ. Παλαιολόγος, εκδ. Πλανήτης, Αθήνα, 1979.
5. Σίγκμουντ Φρόυντ, ‘Το θέμα της εκλογής ανάμεσα στα κουτάκια’, στο Ψυχανάλυση και λογοτεχνία, μτφρ. Λ. Αναγνώστου, Επίκουρος, Αθήνα, 1994.
6. Πωλ Ρικέρ, Η αφηγηματική λειτουργία, Καρδαμίτσας, 1990.
7. Μάρτιν Χάιντεγγερ, ... Ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος ..., μτφρ. Ι. Αβραμίδου, Πλέθρον, Αθήνα, 2008.
8. Ζακ Ντεριντά, ‘Che cos’è la poesia: Τί είναι η ποίηση;’, μτφρ. Β. Μπιτσώρης, στο περ. Ποίηση, τχ. 6, 1995.