Φ180

Ιστορία της Νεότερης Φιλοσοφίας

Aντικείμενο της παράδοσης είναι η φιλοσοφική σκέψη των νεοτέρων χρόνων, με αφετηρία το έργο του Descartes (1596-1650), στο οποίο η γνωσιοθεωρία περνά στο προσκήνιο και προβλήματα όπως η σχέση νου και σώματος και το πρόβλημα του εξωτερικού κόσμου τίθενται με τη μορφή με την οποία συζητούνται και σήμερα. Έμφαση θα δοθεί στο έργο των ορθολογιστών φιλοσόφων του 17^ου αιώνα (Descartes, Spinoza, Leibniz)και των Βρετανών εμπειριστών  (Locke, Berkeley, Hume).

Βιβλιογραφία:

• Ν. Αυγελής, Εισαγωγή στη φιλοσοφία (Θεσσαλονίκη: 2000).
• Fr. Chatelet (επιμ.), Η φιλοσοφία, τομ. Β΄-Γ΄ (Αθήνα: Γνώση, 1984-85).
• J. Cottingham, Φιλοσοφία της επιστήμης Α΄: Οι ορθολογιστές (Αθήνα: Πολύτροπον, 2003).
• R. S. Woolhouse, Φιλοσοφία της επιστήμης Β΄: Οι εμπειριστές (Αθήνα: Πολύτροπον, 2003).
• A. Kenny (επιμ.), Ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας, (Αθήνα: Νεφέλη, 2005).
• Β. Russell, Iστορία της δυτικής φιλοσοφίας, τόμ. 2 Νεότερη φιλοσοφία (Αθήνα: Αρσενίδης, χχ.).
• W. Windelband-H. Heimsoeth, Εγχειρίδιο ιστορίας της φιλοσοφίας, τόμ. Β΄-Γ΄ (Αθήνα: ΜΙΕΤ, 1982-85).