ΦΑ201.1

Πλάτωνος Φαίδων

Ο Φαίδων καταγράφει τη συζήτηση του Σωκράτη με το στενό κύκλο των μαθητών του την τελευταία μέρα της ζωής του στη φυλακή και την νηφάλια στάση με  την οποία αντιμετωπίζει ο φιλόσοφος το θάνατο.  Η φιλοσοφική  σημασία του διαλόγου έγκειται μεταξύ άλλων στα περίτεχνα επιχειρήματα  για την αθανασία της ψυχής καθώς και στη φιλοσοφική αυτοβιογραφία  του  Σωκράτη. Σε αυτήν ο φιλόσοφος εξηγεί την απομάκρυνση του από τις αισθήσεις ως μέσων διερεύνησης της πραγματικότητας και τη στροφή του σε μια νέα μέθοδο που στηρίζεται στους λόγους διαμέσου των οποίων οδηγείται στην αποδοχή της ύπαρξης των ιδεών και του αιτιακού τους ρόλου.  Στο μάθημα θα εξετάσουμε τα επιχειρήματα για την αθανασία της ψυχής, την φιλοσοφική μέθοδο που εισηγείται ο Σωκράτης και τα βασικά χαρακτηριστικά της θεωρίας των ιδεών.

Βασική Βιβλιογραφία.

Πλάτων, Φαίδων, εισ.-μτφ.-σχ. Ε. Παπανούτσος, Αθήνα: Ζαχαρόπουλος, 1957.
Bormann, K.,  Πλάτων, μτφ. Ι. Γ. Καλογεράκος, Αθήνα: Καρδαμίτσας, 2006.
Τaylor, Α. Ε.,  Πλάτων: Ο άνθρωπος και το έργο του, μτφρ. Ι. Αρζόγλου, Αθήνα: ΜΙΕΤ, 1992.
Vlastos, G., Πλατωνικές μελέτες, μτφ. Ι. Αρζόγλου, Αθήνα: ΜΙΕΤ, 1994.