ΦΒ351

Φιλοσοφία και Λογοτεχνία

Το σεμινάριο εστιάζει σε σύγχρονες φιλοσοφικές προσεγγίσεις στη λογοτεχνία, καθώς και στην περίπλοκη σχέση μεταξύ φιλοσοφίας και λογοτεχνίας. Σκοπός του μαθήματος είναι η διερεύνηση ζητημάτων που βρίσκονται στο μεταίχμιο των δύο πεδίων γνώσης: η σχέση γλώσσας και λογοτεχνίας, ο ρόλος της γραφής, οι έννοιες της ιστορικότητας και της αναφοράς, η μοναδικότητα του λογοτεχνικού κειμένου, η λογοτεχνική δημιουργία ως διαδικασία εξατομίκευσης, η αναγνωστική εμπειρία, και η ηθικο-αισθητική αποτίμηση λογοτεχνικών έργων. Τα ζητήματα αυτά προσεγγίζονται κριτικά με τη βοήθεια διανοητικών ρευμάτων του 20^ου αι. όπως η φαινομενολογία (Husserl, Ingarden, Iser), ο μαρξισμός (Lukacs, Benjamin, Marcuse), η ψυχανάλυση (Freud), και η ερμηνευτική (Heidegger, Gadamer και Ricoeur).

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. R. Ingarden, ‘Καλλιτεχνικές και αισθητικές αξίες’, στο Δευκαλίων 18 (1977).
2. Jean-Paul Sartre, ‘Χούσσερλ’, στο Η φαντασία, μτφρ. Α. Χουρμούζιος, Εκδ. Αρσενίδης, 1981.
3. Walter Benjamin, ‘Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του’, στο Δοκίμια για την τέχνη, μτφρ. Δ. Κούρτοβικ, Εκδ. Κάλβος, 1978.
4. Herbert Marcuse, Η ανθεκτικότητα της τέχνης: κριτική της μαρξιστικής αισθητικής, μτφρ. Κ. Παλαιολόγος, Εκδ. Πλανήτης, 1979.
5. Σίγκμουντ Φρόυντ, Ψυχανάλυση και λογοτεχνία, μτφρ. Λ. Αναγνώστου, Επίκουρος, 1994.
6. Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ, ‘Ποιός είμαι εγώ και ποιός είσαι εσύ;’ Ένας σχολιασμός του κύκλου ποιημάτων του Paul Celan ‘Κρύσταλλο Aναπνοής’, μτφρ. Ε. Νούσια, Ύψιλον, 2001.
7. Πωλ Ρικέρ, Η αφηγηματική λειτουργία, Καρδαμίτσας, 1990.
8. Μάρτιν Χάιντεγγερ, ... Ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος ..., μτφρ. Ι. Αβραμίδου, Πλέθρον, 2008.