ΦΓ062.1

Οι Σοφιστές

Για αρκετούς αιώνες οι Σοφιστές δεν θεωρήθηκαν τίποτα παραπάνω από απατεώνες, αδίστακτοι υπονομευτές των ηθικών αξιών και, κατ’ αυτή την έννοια, εχθροί της αγάπης για την πραγματική σοφία. Μελετώντας τα κείμενα των Σοφιστών του πέμπτου αιώνα π.Χ. και εξετάζοντας την κριτική που στρέφουν εναντίον τους οι φιλόσοφοι της αμέσως επόμενης γενιάς, θα προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε τη φιλοσοφική αξία της σκέψης των επιμέρους στοχαστών που ομαδοποιούνται με αυτόν τον τίτλο και θα εξετάσουμε τα κριτήρια που κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί για αυτή την ομαδοποίηση. Παράλληλα, η διαμάχη φιλοσόφων-σοφιστών θα μας δώσει την ευκαιρία να συζητήσουμε για το νόημα της ίδιας της φιλοσοφίας και των όρων συγκρότησής της στην αρχαιότητα.

Βασική βιβλιογραφία

Guthrie, W.K.C., Οι Σοφιστές, μτφ. Δ. Τσεκουράκη, Αθήνα², 1991.

G.B. Kerferd, Η Σοφιστική Κίνηση, μτφ. Π. Φαναρά, Αθήνα, 1996.

Χλ. Μπάλλα, επιμ., Φιλοσοφία και ρητορική στην κλασσική Αθήνα. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2008

J. Ober, Μάζες και Ελίτ στη Δημοκρατική Αθήνα. Μτφ. Β. Σερέτη. Αθήνα: Πολύτροπον, 2003.

J. de Romilly,  Οι μεγάλοι Σοφιστές στην Αθήνα του Περικλή, μτφ. Φ. Κακριδή, Αθήνα, 1994.

Δ. Σπαθάρας και Λ. Τζαλλήλα, επιμ. Πειθώ: Δεκατρία μελετήματα για τη ρητορική. Αθήνα: Σμίλη, 2003.

Ν. Σκουτερόπουλος, Η αρχαία Σοφιστική: Τα σωζόμενα αποσπάσματα, Αθήνα, 1991.