ΦΓ388.1

Ερμηνευτική και θεωρίες υποκειμενικότητας.

Η Ερμηνευτική είναι μια προσπάθεια σύνθεσης ανάμεσα στο επιστημονικό ιδεώδες του Διαφωτισμού, για μια «αντικειμενική» γνώση του κόσμου και του εαυτού μας από τη μια, και της Ρωμαντικής αντίδρασης σε αυτήν την «αντικειμενικοποίηση» ή απομάγευση του κόσμου και του εαυτού μας, στο όνομα της ιστορικότητας της συνείδησης. Η ερμηνευτική προσέγγιση, ορμώμενη από τη φαινομενολία του Husserl και του Heidegger, αναζητά μια συμφιλίωση των αντίπαλων αυτών θέσεων, θέτοντας το ερώτημα : πώς μπορεί η συνείδηση, ως φορέας της γνώσης που είναι περατός και τοποθετημένος και αυτός με΄σα στον κόσμο, να έχει έγκυρη, δηλαδή αντικειμενική – γνώση του κόσμου; Θα μελετήσουμε τις απαντήσεις που δίνει ο επιφανής εκπρόσωπος της ερμηνευτικής σχολής Paul Ricoeur στο βιβλίο του Ο ίδιος ο ευατός ως άλλος.  Θα εξετάσουμε τη συμβολή της ερμηνευτικής προσέγγισης στη γνώση των φαινομένων της υποκειμενικότητας και της ανθρώπινης ταυτότητας, δηλαδή στη διαλεύκανση της έννοιας του «εαυτού». Ιδιαίτερα θα μας απασχολήσει η αξιοποίηση αυτής της γνώσης σε επιστήμες του ανθρώπου όπως η ψυχολογία, η παιδαγωγική και η κοινωνιολογία. Η παρουσίαση της ερμηνευτικής προσέγγισης θα γίνει και στο φώς ενός δυνατού διαλόγου με την προσέγγιση των ίδιων θεμάτων από την σκοπιά της αναλυτικής φιλοσοφίας.