ΚΨΑ355

Η γένεση και ανάπτυξη του δι-υποκειμενικού εαυτού

Tα ανθρώπινα βρέφη διαθέτουν ένα περίπλοκο και οργανωμένο αντιληπτικό σύστημα επικοινωνίας. Αυτό επιτρέπει τη γένεση και ανάπτυξη ενός Eαυτού που βιώνει εξαρχής την ανάγκη να μοιραστεί συναισθήματα και προθέσεις. Στο σεμινάριο θα επιχειρηθεί μία διεπιστημονική προσέγγιση του Δι-υποκειμενικού Εαυτού που θα πλαισιωθεί με ευρήματα από το χώρο της αναπτυξιακής ψυχολογίας, της πειραματικής ψυχολογίας, της ψυχανάλυσης και της νευροψυχολογίας.

Οι φοιτητές θα εκπονήσουν εργασία που θα βασιστεί σε ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα άρθρα, καθώς και σε σημειώσεις και βιβλία στα οποία οι φοιτητές θα έχουν πρόσβαση τόσο σε ηλεκτρονική μορφή (classweb), όσο και σε έντυπη μορφή σε κλειστή συλλογή στη Βιβλιοθήκη του Παν/μίου.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία:

• Hobson, P. (2006). Το λίκνο της σκέψης. Αθήνα: Παπαζήσης.
• Κουγιουμουτζάκης, Γ. (1992). Πρόοδος στην Αναπτυξιακή Ψυχολογία των πρώτων χρόνων. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
• Mellier, D., Ciccone, A., Konichekis, A. (2012). La Vie Psychique du bébé. Emergence et construction intersubjective. Paris: Dunod.
• Nadel, J., & Butterworth, G. (1999). Imitation in Infancy. Cambridge: Cambridge University Press.
• Reddy, V. (2010). How infants know minds. London: Harvard University Press.
• Stern, D. (1987). The interpersonal world of the infant. NY: Basic Books.