ΦΓ365.6

Η Φυσική Φιλοσοφία του Αριστοτέλη

Ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος που καλλιεργεί συστηματικά τον στοχασμό στην περιοχή των εμβίων όντων ή της βιολογίας, που έχει παραμελήσει η νεώτερη και σύγχρονη φιλοσοφία, και δικαιολογημένα θεωρείται πρωτοπόρος στον χώρο αυτό, όπως και στην επιστήμης της λογικής. Αυτό είχε εκτιμηθεί ήδη στην αρχαιότητα. Είναι ενδεικτικό ότι τα βιολογικά έργα του Αριστοτέλη αποτελούν το εκτενέστερο μέρος του σωζόμενου έργου του. Στα έργα αυτά ο Αριστοτέλης εξετάζει τους τρόπους λειτουργίας των ζωντανών οργανισμών, της αναπαραγωγής, της ανάπτυξης, της τροφής, της αίσθησης κτλ. Και αυτό το κάνει χρησιμοποιώντας εμπειρικά δεδομένα από τη μια αλλά και μεταφυσικές κατηγορίες σκέψης, όπως ύλη, είδος, ουσία, τις οποίες τις εξηγεί σε έργα όπως τα Φυσικά, τα Μετά τα Φυσικά, το Περί ψυχής. Το σεμινάριο θα εστιάσει σε κεντρικά από άποψη σημασίας και ενδιαφέροντος κομμάτια έργων του Αριστοτέλη όπως το Περί ζώων γενέσεως, Περί ζώων μορίων, Περί ζώων κινήσεως, στα οποία εξετάζονται οι αιτίες λειτουργίας ενός ζωντανού οργανισμού. Η εξέταση αυτή προϋποθέτει μια αντίληψη για τη φύση και την ψυχή ως αιτίες ύπαρξης των εμβίων οργανισμών. Για τον λόγο αυτό το σεμινάριο θα αρχίσει με μια ανίχνευση της έννοιας ‘φύση’ όπως παρουσιάζεται στα Φυσικά, στα οποία, όπως και στο Περί ψυχής, θα επανερχόμαστε κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου.

Οι παρακάτω εισαγωγές στον Αριστοτέλη είναι βοηθητικές:

J. Barnes (εκδ.), The Cambridge Companion to Aristotle, Cambridge 1995

M.Crubellier-P. Pellegrin, Aριστοτέλης ο φιλόσοφος και οι επιστήμες, Αθήνα 2011 (μτφρ. από τα γαλλικά Ε. Περδικούρη)

Ι. Düring, Αριστοτέλης. Παρουσίαση και ερμηνεία της σκέψης του, τόμ. Ι-ΙΙ Αθήνα

1991-1994, (μτφρ. από τα γερμανικά Π. Κοτζιά, Α. Γεωργίου-Κατσίβελα)

J. Lear, Aristotle. The Desire to Understand, Cambridge 1988

D. Ross, Aριστοτέλης, Αθήνα 1991 (μτφρ. από τα αγγλικά Μ. Μήτσου)